ဒါနနဲ့သီလက နတ္ျပည္သြားတာရဲ့ေစာင္းတန္း၊ ဥပုသ္က နိဗၺာန္၏ တံခါး၀။ သီလက နတ္ျပည္တက္ျခင္တက္မယ္။ နိဗၺာန္တံခါးကိုမေရာက္ဖူး။ ဥပုသ္က နိဗၺာန္အထိသြားတာေနာ္။ သီလနဲ့ပါရမီ။ စိတ္မလံုလို့ အာရံုမွမလံုရင္ နတ္ျပည္ေတာ့ ေရာက္ျခင္ေရာက္မယ္။ နိဗၺာန္တံခါး၀မေရာက္ဖူး။ အာရံုလံုေအာင္ ေစာင့္ေနရင္ ေတြးခ်ိန္မွမရေတာ့ဘဲနဲ့။ အာရံုလံုရင္ သူ့အသက္သတ္ဖို့ သူ့ဥစၥာယူဘုိ့ မရိွေတာ့ဘူး။ အာရံုလံုေတာ့ ၾကက္သတ္ ၀က္သတ္ဖို႕ရိွဦးမလား။ မရိွပါဘူးဗ်ား။ ဆုိင္ရာတံခါးေပါက္ေစာင့္ရင္ အာရံုေနာက္ကကပ္လုိက္လာတဲ့ ကိေလသာ ကိုယ့္ဆီတက္ျပီးမ၀င္သာဘူးဗ်ာ။ အဲဒါ ဥပုသ္ေစာင့္တာ။ သီလက ရိုးရိုးဆိုရင္ နတ္ျပည္ေလာက္နဲ့ျပီးတာ။
ဒါနမွာက စြန့္တာ။ဒါနမွာ ကိုယ့္လက္က လြတ္လိုက္တာ။ ဒါနက နတ္ျပည္ေတာ့ေရာက္ျခင္ေရာက္မယ္။ အစြဲမလြတ္ရင္ နိဗၺာန္တံခါး၀မေရာက္ဖူး။ ငါ့ပစၥည္းမဟုတ္ဖူးဆိုတဲ့အစြဲကိုလြတ္ရဦးမွာ။ ဒါမွပါရမီျဖစ္မွာ။ ဟုတ္ပါ့မလားဟယ္။ နင္- ေက်ာင္းၾကီးလွဴခဲ့ရင္ နင့္ေက်ာင္းၾကီးကို နင့္ေရွ့မွာ ေရာက္တုိင္း နင္ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးၾကည့္ၾကည့္ေနရင္ ဘယ္နဲ့လုပ္မလဲဗ်ာ။ နင့္ လွဴထားတဲ့ေက်ာင္းၾကီးကုိ နင့္ေရွ့မွာ အိုးမဲေတြနဲ့သုတ္မယ္ဗ်ာ။ အစြဲမလြတ္ရင္ ဆိုင္းပုဒ္ၾကည့္တိုင္း သာယာမယ္ေနာ္။ ကိုယ့္ေရွ့မွာ မေတာ္ဒေရာ္လုပ္ေတြ႕ရင္ ေဒါသထြက္မွာေနာ္။ စိတ္ကို နည္းနည္းေတာ့ ပြတ္မွာေနာ္။
ပုသိမ္တံုးက သာသနာ့ရံသီတကၠသိုလ္မွေက်ာင္းေနခဲ့ေတာ့ ေက်ာင္းဒကာက စက္ေရတြင္းနဲ့ ေရကန္လွူထားတယ္။ သံဃာေတြက ဆြမ္းစားျပီး စာသင္သားဘ၀ျမန္ျမန္ျပီးျခင္ေတာ့ အဲဒီ္ထဲေဆး အဲဒီနားခ်ထားတာ။ ဆြမ္းလံုးေတြြနဲ့ေပက်ံေနတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ လွဴထားတဲ့ေက်ာင္းဒကာကနွာေခါင္းၾကီးရွဳံျပီး ဘုန္းၾကိးကိုသြားတုိင္တာ။ နင္လည္းအဲဒီအထဲပါမွာ။ နင္မေတြ႕ေသးလို့ေနမွာ။ ငါမယံုပါဘူးဟယ္။
စြန့္ျပီးရင္ အစြဲပါလြတ္။ စြန့္ယံုမ်ွနဲ့ ဒါနသာျဖစ္ျပီး ပါရမီမတက္နုိင္ဘူး။ စြန့္ျပိးရင္ ပါရမီတက္မွာေနာ္။ ဒါနကေကာပါရမီအထိတက္ျပီးျပီလား။ သီလကေကာ ပါရမီအထိတက္ျပီလား။ဒီေန့ကစျပီး တက္မလားလို့။ တက္တာေတာင္ မလားလို့။ ဥပုသ္ေစာင့္တာလည္း အာရံုလံုရတယ္။ ရန္ကုန္လည္းေရာက္၊ ျပင္ဦးလြင္တို့ မန္းတေလးတို႕ ဥပုသ္ေန့ ဥပုသ္ယူဘို့ ေက်ာင္းသြားမယ္။ေက်ာင္းသြားမယ္နဲ့မေျပာဘူးလား။ ေက်ာင္း။ ေက်ာင္း။ ေက်ာင္း။ နြားမ်ားၾကေတာ့ သူမ်ားစားက်က္ကို ခိုးစားမွာစိုးလို့ ႏြားေက်ာင္းသားကတုတ္နဲ့ေက်ာင္းရတာ။ ေက်ာင္းသြားတာ မိမိစိတ္ကို မိမိထိန္းဘို့ ေက်ာင္းသြားရတာေနာ္။ ဒို့ေက်ာင္းမေရာက္ေသးဘူးေနာ္။ ေက်ာင္းသြားမယ္လူတိုင္းေျပာတ။ စိတ္ကိုေက်ာင္းမလို့ု့သြားရမွာ။
ဘူရိဒတ္နဂါးမင္းလို သူ့အိမ္ေနရင္ နဂါးကာမဂုဏ္ေတြ႕မွာစိုးလို့ အာရံုကမလြတ္မွာစိုးလို့ လူ့ျပည္လာ ဥပုသ္ေစာင့္တာ မဟုတ္လား။ ဒို့မွာလည္း အိမ္ေနရင္ အိမ္ကာမဂုဏ္က ရိွတာကိုးကြဲ႕။ သားသမီးကိစၥ ဟိုကိစၥနဲ့မို့ ေက်ာင္းကိုသြားတာ။ စိတ္ေက်ာင္းဘို့ိုသြားတာေနာ္။ အပၸမာဒသတိနဲ့ ေက်ာင္းရမွာေနာ္။ ဥပုသ္ေစာင့္ရင္ မ်က္ေစ့မွာ အာရံုလာရင္ ဟိုဘက္ကို စားက်က္ကို ခိုးမစားေအာင္ ခႏၱာထဲကမထြက္ေအာင္ အာရံုကို ထြက္လို့ ။ ေကာင္းတာျမင္ရင္ -ၾကိဳက္စြဲလာမွာေပါ့။ မေကာင္းတာျမင္ရင္ - မုန္းမွာေပါ့။ ဖာသိဖာသာၾကီးေနရင္ေရာ-ေမာဟစြဲလာမွာေပါ့ ၊ သူ့စိတ္ၾကိဳက္ေနရင္ ကိုယ္ကမေက်ာင္းနုိင္ရင္ သူမ်ားစားက်က္သြားခုိးစားမွာမဟုတ္လား အဲဒီေတာ့ ေလ်ာ္ေပးရမွာေပါ့။ ႏြားျမင္ရင္ အဲဒီအစြဲနဲ့သြားေတာ့ ႏြားျဖစ္မွာေပါ့။ ဥပုသ္ကိုေျပာျခင္လို့ ၀ိကာလကိုၾကိဳေျပာထားတာ။ ဥပုသ္ စိတ္နဲ့ဆိုင္တယ္။ သီလ-ကိုယ္နဲ့နွုတ္နဲ့ဆိုင္တယ္။ စိတ္ကိုလံုေအာင္ထားေတာ့ ကိုယ္နဲ့နွုတ္က အလိုလိုလံုသြားတာမဟုတ္လား။ ဒီေန့အတြက္ကို အာရံုလံုေအာင္ေစာင့္ရမွာ ဥပုသ္ေစာင့္တာ။ တရက္ဖဲေစာင့္ နိဗၺာန္အထိ တာ၀န္ယူတယ္။
0 ဖတ္သူမ်ားေျပာစကား:
Post a Comment
သိတာေလးေတြ ရွယ္ေပးပါဦး