၀ိဇၨာဆိုတာဘာလဲ။ တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိနဲ႕ ပုတီးစိပ္တဲ့နည္း

(၂၉-၅-၂၀၁၂) မွ တလံုးထိ တလံုးသိ ဆံုးမစကား (ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး မပဒါန္ဂူ၊ မိုးမိတ္တြင္ ဆြမ္းခံသြားရာ ကားေပၚတြင္ ေနာက္လိုက္ပါ ဒကာမ်ားထဲမွ ပုတီးစိပ္ေသာ ဒကာအား မိန္႕ၾကားေသာ ပုတီးတရား။ (တိ ံၾကား- ဦးသန္းလွ၏ မိုးကုတ္ မပဒါန္အေခြမွ နာယူ၍ ထပ္ဆင့္ မ်ွေ၀ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တိ ံၾကား ဦးသန္းလွ အား ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဆြမ္းခံသည္ကို ေန႕ရက္အလိုက္မွတ္တမ္းတင္ ရိုက္ကူး၍ အခမဲ့ ျဖန္႕ေ၀ေပးသျဖင့္ ေက်းဇူးအထူး တင္ရိွပါသည္။ ထိုအေခြအား က်မအား ထပ္ဆင့္ဓမၼဒါနျပဳခဲ့ေသာ က်မ၏ ေက်းဇူးရွင္ဆရာ မိသားစုေဒါက္တာျမသြင္၊ ေဒၚခင္ခင္ေဆြ (သကၤနး္ကြ်န္း)အား အထူးေက်းဇူးတင္ရိွပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ (သာဓု သာဓု သာဓု)

တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိ အ၀ိဇၨာမွ ၀ိဇၨာပုတီးတရား။

(တပည့္ေတ္ာက ပုတီးစိပ္တာဘဲမ်ားေနတယ္ဘုရား။ ဘယ္လိုအားထုတ္ရမလဲဘုရား။)

ပုတီးစိပ္တာစိပ္ေပါ့။ ျပီးတာဘဲ။

 ဒို႕ဥပဇၥ်ယ္ဆရာေတာ္က မင္းဘာလုပ္တံုး၊ ပုတီးစိပ္တယ္ဘုရား။ စိပ္ေပါ့ ျပီးေရာ ဘာမွမေျပာဘူး(တရားထိုင္ဖို႕ ရွုမွတ္ဖို႕) မပါဘူး။ အဲဒါဘဲ ဘာမွမေျပာဘူး။ အကဲခတ္တာေနမွာေပါ့။ ၀ါတြင္းေလာက္ၾကေတာ့ ဘာေျပာတံုးဆိုေတာ့ စားက်က္မျငိမ္တဲ့ႏြားက ခေလာက္ဆြဲရတာကြ။ စားက်က္ျငိမ္ရင္ ခေလာက္ဆြဲဘို႕မလိုဘူူးကြ။ အဲဒီအခါ ပုတီးစိပ္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး။ နွာသီး၀ဘက္ကသြားရတာ။ ဒို႕ပုတီးကို ေ၀ဘူနည္းနဲ့သံုးခဲ့တာ။ သိဒၶိမဟိဒၶိဘာမွ မစဥ္းစားနဲ့။

အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ ကိုယ့္  မေနာဓာတ္ကိုယ္ပိုင္ဘို႕ဘဲ။ကိုယ့္မေနာဓာတ္ကိုယ္ပိုင္ရင္ လုပ္ျခင္တာလုပ္။ ေလာကမွာရွဳံးတာလဲ မေနာဓာတ္ေၾကာင့္ ၊ နုိင္တာလဲ မေနာဓာတ္ေၾကာင့္။ မေနာဓာတ္သတၱိအား ေကာင္းတဲ့သူက နုိင္တာေပါ့။ စိတ္ဓာတ္သတၱိညံ့တဲ့သူက ရွဳံးတာေပါ့။ ဒါထံုးစံဘဲ။

စစ္တုိက္တဲ့ေနရာမွာလညး္ စိတ္ဓာတ္သတၱိေကာင္းသူနဲ႕ စိတ္ဓာတ္ညံ့သူနဲ႕ကြဲသြားသလိုဘဲ။ အေရးၾကီးတာကိုယ့္စိတ္နုိင္ဘို႕ဘဲ။ ဒို႕ကလည္း ေလာဘၾကီးတာ ဒကာၾကီးရ။ တခါစိပ္္ ပုတီး (၁၀၈)ပတ္မွစိပ္္တာ။ န၀င္းကုန္မွ ၀ိဇၨာျမန္ျမန္ျဖစ္မွာကိုး။ အဲဒီအခ်ိန္တံုးက ၀ိဇၹာရူး ရူးေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ (တပည့္ေတာ္လည္း အဲဒီလိုဘဲျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား)။ ဟာ -မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။

အဲဒီမွာ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ရန္ကုန္ၾကြလာ။ အင္းေလးဓမၼာရံုမွာတည္း။ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္အငး္ေလးဘဲ။ ၃၉ ခုနွစ္မွာ ခႏၶာ၀န္ခ်မဲ့နွစ္  ေနာက္ဆံု  ၂ၾကိမ္လာတာေလ။ ေနာက္ဆံုးလာမဲ့အခ်ိန္သက္ေတာ္ရြယ္ေတာ္ၾကီးက ၾကီးေတာ့ ေရႊတိဂံုမီးပြင့္နဲ႕နီးေတာ့ ကားဘရိတ္အုပ္တာေတြ သူ့သက္ေတာ္ၾကီးနဲ့ မခံနုိ္င္မွာစိုးလို႕ က်ားကူးဓမၼရံုမွာ ေျပာင္းေရြ့သီတင္းသံုးဘုိ႕ေျပာတာလက္မခံဘူး။ သူကအင္းေလးမွ အင္းေလး။  သူက ရွမ္းဆက္ ပါးစပ္ကမေျပာဘူး နွုတ္ထြက္မေျပာဘူး ရွမ္းဆက္မွန္းသိေအာင္ျပသြားတာ။ ဒို႕ကလည္း ေလာဘၾကီးတာ အဲဒီအခ်ိန္မွာေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ  နင္လားငါလားၾကိတ္ေနတဲ့အခ်ိန္။ သူ႕တရားပြဲ ဆင္း။

အဲဒီမွာရေသ့ၾကီးလာတယ္ ။ သူကလည္း ဘယ္ေလာက္ပါ၀ါၾကီးသလဲမသိဘူးဘုရား။ ဆရာေတာ္ၾကီးဆီတရားနာလာတာ ေနာက္က လူ(၂၅)ေလာက္ပါတယ္။ ေကာ္ေဇာကိုင္သူနဲ့ ဓါတ္ဘူးကိုင္တဲ့သူနဲ႕ စံုလို႕ဗ်။ ဒကာၾကီး အင္းေလးဓမၼာရံုမွာ ေရာက္ဖူးပါလိမ့္မယ္။ ပလႅင္ေရွ႕မွာဆြမ္းစားတဲ့ခံုၾကီးရိွတယ္ေလ။ ခံုၾကီးေရွ႕က်မွ ဒို႕ပရိတ္သတ္က ထုိင္ရတာဗ်ာ။ ရေသ့ၾကီးကမဟုတ္ဖူး ပလႅင္ရဲ႕ဘယ္ဘက္မွာ ေနရာခင္းေပးရတာ ထုိင္ေကာ္ေဇာနဲ႕ခင္းေပးျပီး နာတာ။ ဒို႕က ဆရာေတ္ာၾကီးပလႅင္ညာဘက္မွာကပ္ျပီး တရားနာတာ။

ဆရာေတာ္ၾကီးေဟာေနၾကတာေတာ့ ဒကာၾကီးၾကားဘူးေနၾကမွာပါ။ သီလျပည့္စံုေအာင္ျဖည့္။ ေက်ာင္းသကၤန္းဆြမ္းေဆး။ သာသနာတည္တန္႕ဘို႕ ဆြမ္းသကၤန္း ေက်ာင္းေဆး ဒါ(၄)ပါးကိုလွဴ၊  ျပီးေတာ့ ေတာင္းရမဲ့ ဆုက ေဟာဒီ(၅)ဆု။ တရားေဟာရင္ အဲဒါမပါဘဲ မေဟာဘူး။ အေရးၾကီးလို႕ ေနာက္ပိုင္းမွသင့္ရာေဟာတာ။ ေရွ႕ကေတာ့ ဒါပါကိုပါရမွ။  အဲဒီလိုေဟာေနခ်ိန္ ရေသ့ၾကီးကမေနာတုိက္လိုက္တယ္နဲ႕ထင္တယ္။  ဆရာေတာ္ၾကီးက ေဟာေနရာ ေဟာလက္စက ဇတ္ဆိုရပ္ပစ္တယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက သူ႕ပုလႅင္ေပၚကေန မ်က္လံုးေလး ဖ်တ္ဆိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ျပီး ပုလႅင္ေပၚကေန ရေသ့ၾကီးကို ငံုၾကည့္လိုက္ေသးတာ။ ျပီးေတာ့မ်က္လံုးျပန္မိတ္ျပီး ၀ိဇၨာဆိုတာ အထူးမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။

တထိတည္းထိ တသိတည္း သိသိေနရင္ အဲဒါ ၀ိဇၨာ ျဖစ္ပါေရာတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ-ဟာ။  ငါနဲ့ေတာ့ ကြာျခင္တိုင္းကြာတာဘဲ။ ငါရွာတဲ့့၀ိဇၨာနဲ့ သူေျပာတဲ့ ၀ိဇၨာက ေတာ္ေတာ္ကြာတာဘဲ။ သူေျပာတဲ့အတိုင္းဆို တခ်က္ ထိရင္ တစ္ခ်က္၀ိဇၨာျဖစ္ျပီတဲ့။ တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိရင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အ၀ိဇၨာေတြမ၀င္လို႕ အဲဒါ ၀ိဇၨာအစစ္တဲ့ဗ် ရေသ့ၾကီးေတာ့ ဘာရလိုက္တယ္မသိဘူး။ ဒို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အျမတ္ရလိုက္တယ္။ ပုတီး(၁၀၈)ပတ္ဗ်။ ။ဟုတ္တာဘဲ ငါလုပ္တာ ငါမွမသိရင္ သူမ်ား ဘယ္လိုလုပ္သိမလဲ။ ပုတီ(၁၀၈)ပတ္ ေလာဘၾကီးရင္ ေသာကၾကီးမွာဘဲ။

ဒို႕ကေတာ့ ရေသ့ၾကီးေမးလို႕ ဆရာေတာ္ေျဖတယ္ထင္တယ္။ ေလာဘရိွရင္ေသာကက မလိုျခင္ဘဲလာမွာဘဲ။ ေလာဘနဲ႕ေသာကက ဖိနပ္တရံဗ်။ ငါလုပ္တဲ့ ပုတီးပတ္က ငါမွမသိဘဲ။ ၅၁ ပတ္က်ေတာ့ ေျခမ်က္ေစ့ကလည္းနာလာျပီး ေအာင့္ျပီးလုပ္ရတယ္။ ၈၁ ပတ္ေရာက္ေတာ့ ၈၁ ပတ္က်န္ေသး ။ ၈၁ ပတ္က်ေတာ့ ၂၇ ပတ္က်န္ေသးနဲ႕။ ေစာင္းေျပာတယ္မထင္နဲ႕ေနာ္။  ေစာင္းေျပာတယ္ထင္သလား။ (တည့္တည့္ဘဲဘုရား)။ ၈၁ ပတ္က်ေတာ့ ေပ်ာ္သြားျပီေလ။ ေစာင္းေျပာတယ္ မထင္နဲ႕။ (၂၇)က်န္ေတာ့တယ္နဲ႕။ 

အဲဒီေတာ့ ဘာမွမရဘူးဗ်။ ေလာဘနဲ႕ေသာကေလဗ်။ နီးလာေတာ့ေပ်ာ္သြားတာ။(တည့္တည့္ဘဲဘုရား။  ထုိေကာင္းမွဳေၾကာင့္ သဒၶါဓိက သေဗၺဳညဳတဥာဏ္ရရပါလို၏ လုိ႕သာဆုေတာင္းတာ ေလာဘနဲ႕ေသာက ဘုရား။)

သူေျပာေတာ့လည္းဟုတ္တာဘဲ။  ေ၀ဘူဆရာေတာ္ၾကီးအားဆုိလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တခ်က္ထိ တခ်က္သိတာ၀ိဇၨာဘဲ။ ဒီလုိသာတမနက္လံုးသိရင္ တမနက္လံုး၀ိဇၨာ။ တသက္လံုး ဒီလုိသိေနတာရင္ တသက္လံုး ၀ိဇၨာဘဲ။ အဲဒီကစျပီး ပုတီးပတ္ေရ မလိုက္ေတာ့ဘူး။ (၉)ပတ္ဖဲစိပ္ေတာ့တယ္။ တလံုးထိ တလံုးသိေနေအာင္ၾကိဳးစားမယ္။ အပတ္ေရေနာက္မလိုက္ေတာ့ဘူး။ (မွန္ပါဘုရား၊ ဒီေန႕က စပါျပီဘုရား) အဲဒီကစေတာ့တာဘဲ ဒကာၾကီးေရ။

တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိေအာင္ၾကိဳးစားမယ္။ ဂုဏ္ေတာ္က ပြားျခင္ရာပြား။  ဘာလုပ္လုပ္ကံဆံုမွကိုး။ ၀ဇီနွဳတ္တက္ရိွယံုဘဲက်န္ေတာ့တယ္။ လိုျခင္တာကမေနာ။  ဗိုလ္ကမေနာ။ ဗိုလ္ပိုင္ရင္  တတပ္လံုးနုိင္ပါတယ္။ တလံုးထိ တလံုးသိဆိုေတာ့ ပုတီးလံုးနဲ့ထိတာသတိကပ္ထားေတာ့ ဘယ္မွသြားလို႕မရေတာ့ဘူး။

ဒို႕ အင္ၾကင္းပင္မွာ ပန္းရံအလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒို႕ကကိုရင္ၾကီးရိွေသး။ ရဟန္းတစ္၀ါအထိသူနဲ႕အတူတူ ေနခဲ့ဘူးသကိုး။ ေ၀ဘူနညး္ခံတာေတာ့မဟုတ္ဖူး။ ေပ်ာ္လို႕ သြားတာေပါ့။ သူ႕တူနဲ့တပည့္ေတြက က်ဳပ္နဲ႕ ေက်ာင္းေနဘက္ေတြကိုး ။ ဟီးဟီးဟားဟားနဲ႕ေနျခင္လို႕ရလို႕သြားတာ။ သူတို႕နဲ့အတူ အဲဒီပန္းရံအလုပ္လုပ္ေနတံုးကို သတိကပ္ေပးထားတာ။ သူ႕အလုပ္လုပ္ေနတုန္း စိတ္ကအျပင္ထြက္ဖို႕ မရိွဘူးေလ။ အဲဒီပန္းရံအလုပ္လုပ္တံုးမွာ သတိကပ္ ပိတ္ျပီးမွတ္ခိုင္းတာ။

တစ္လံုးထိတဲ့ေနရာမွာ အသိေလးကပ္ေနေတာ့ သူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနတာမဟုတ္လား အဲဒီေနရာ သတိေလးနဲ႕ပိတ္ကပ္လိုက္တာ။ မေနွးမျမန္ ေနွးေတာ့ စိတ္မရွည္ဘူးထြက္တတ္တဲ့။ ျမန္ေတာ့ ရုပ္မလုိက္နုိင္လို႕ မတည္ဘူး။ စက္ဘီးဆို ေရွ့ဘရိတ္ ေနာက္ဘရိတ္လိုဘဲ။ မေနွးလြန္းနဲ႕မရဘူး။ မျမန္လြန္းနဲ႕မရဘူး။ လုပ္မယူနဲ့မရဘူး။ သဘာ၀က သူ႕ဟာသူသြားတာ။  သဘာ၀ သူ႕ဟာသူသြားတာ။ ပံုမွန္ေလးသာသြား။ ဒို႕တံုးက သူတို႕က အိမ္မက္ေပးတာကိုး ဘိုးဘုိးေအာင္ၾကိဳက္တာ အရဟံ သႏၶိ ဆုိေတာ့ ဒို့ို႕ကအရဟံ သိႏၶိေလးကို တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိမဟုတ္လား။ တစ္လံုးထဲမွာဘဲ ကံ(၃)စံုကို အကုန္နွစ္ထားလိုက္တာဘဲ။ လက္ညိုးနဲ့ ပုတီးဆိုေတာ့ ကာယကံမဟုတ္လား။  နွုတ္နဲ႕ရြတ္ေနေတာ့ ၀စီကံမဟုတ္လား။ သိေနေတာ့ မေနာကံမဟုတ္လား။ (၃)ခ်က္စလံုးထိေအာင္ဖမ္းလိုက္တာေလ။ (ေကာင္းလိုုက္တာ)။  (၇)လံုးေလာက္ဆို မရဘူး ထြက္ေျပးတာ။ စိတ္ကိုး။ ဘုရား ရဟႏၱာလဲ သူ႕စိတ္သူႏိုင္တာ။ ဒို႕စိတ္ေတြ ဘုရားရဟႏၱာလည္း မနိုင္ဘူးဗ်။ သူတို႕နုိင္လို႕လား။မနုိင္ဘူးဗ်။ အစိုးရေကာ နုိင္လား။ မနုိင္ဘူး။ ကိုယ္နဲ႕လုပ္တာသာ အခုလုပ္အခုလာဖမ္းတာ။ စိတ္နဲ႕ပစ္မွားတာေတာ့ ဖမ္းဖို႕ေနေနသာသာ သိေတာင္မသိလုိက္ဖူး။ စိတ္က သူမင္းမူျခင္တိုင္း မင္းမူတာ။ စိတ္ကအလြတ္လပ္ဆံုး။ မဟုတ္တာအလုပ္ဆံုး။ ဓာတ္ဥာဥ္နဲ့ ဓာတ္စိတ္ကိုး။ (၇)လံုးဆိုလုပ္ၾကည့္ ထြက္သြားတာ။ ေမ်ာသြားလိုက္တာ ဘယ္နွစ္လံုးမွန္းေတာင္မသိဘူး။ သတိရေတာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပင္လယ္ေခါင္းနားေရာက္ေနျပီ။ တစ္လံုးထိ တစ္လံုးသိလုပ္ၾကည့္ဦး။ (၇)လံုးေလာက္ရိွေထာင္ေျပးတာဘဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္လို႕ ငါရေအာင္လုပ္မယ္ဆုိသြား မတင္းနဲ႕။ မရဘူးေနာ္။ မရရေအာင္လုပ္မယ္ဆုိ မာနေလ။ သတိကလြဲလို႕ဘယ္သူမွ အကပ္မခံဘူး။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ပါ့့မလား သြားမလုပ္နဲ႕ ၊ ရကိုမရဘူး။ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ မရဘူး။ ၀စိကိစၥေလ။ သြားမလုပ္နဲ႕။

ဒို႕ကရန္ကုန္လူ႕ဘ၀ေနတံုးက ေတာ္ေတာ္ရွုတ္ခဲ့တာကိုး။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ပါ့မလားဆို မရဘူး။ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆို မရဘူး။ သတိရတဲ့အခ်ိန္ေလးသာ။ စိတ္ရွည္ပါေစ။ ဇြဲရိွပါေစ။ စိတ္လည္းရွည္မွ ဇြဲလည္းရိွမွ။ သီးခံ။ ေနာက္ေတာ့ ဒကာၾကီး (၈)လံုးေလာက္မွ ထြက္ေတာ့တယ္။ ဒီလိုဆိုသိတဲ့ဘက္က (၁)လံုးတိုးလာျပီ။(၇)လံုးေလာက္ဆိုထြက္ေနက်က (၈)လံုးဆိုေတာ့ ဒကာၾကီးဘက္ တစ္လံုးပိုပါမလာဘူးလား။ ဒါလည္း စိတ္ရွည္ပေစ။ ဇြဲလံုလရိွပါေစ။ အဲဒီနည္းနဲ့တက္ရမွာ။ ဒါလည္းစိတ္ရွည္ပါေစ။ ေနာက္ေတာ့ (၉)လံုးေလာက္မွထြက္ေတာ့တာ။   မေႏွးမျမန္ဆိုရင္ (၉)ပတ္ဟာ (၄၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ဒို႕တုန္းကေျပာတာ။ တလံုးထိ တလံုးသိ။ တခုမွတ္ဦး ဒကာၾကီးေရ။

ပုတီးေပၚအာရံုျပဳထားရင္ ပုတီးပတ္ေရမွားတတ္တယ္။ ပုတီးပတ္မွားရင္ အဓိဌာန္ပ်က္တတ္တယ္။ အဓိဌာန္က လြဲလို႕မရ။ တစ္ပတ္ျပည့္မယ္လုိ႕ၾကံရင္ ပင္လယ္ေခါင္းကိ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်က္ျခင္းမေရြ႕နဲ႕။ ေရြ႕့ရင္ ပုတီးပတ္မွားတတ္တယ္။ဒို႕တံုးက ဘစ္စကားၾကီးကိုမွတ္ထားတာ။ (၁)ပတ္ဆို အမွတ္(၁) ဘစ္စကားၾကီးေပၚလာတာ။ (၂) ဆို (၂) ဘစ္ကားဗ်။ အဲဒီတံုးက (၁၃)(၁၄) (၁၇)ထိသာရိွတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကုိယ္ပို္င္လာျပီ ဆိုေတာ့ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္ပြားေတာ္ၾကီးေရွ႕ကို ဘလက္ဘုတ္ေထာင္ျပီး စိတ္နဲ့ကိုေရးျပထားလိုက္တာ။(၃)ပတ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္ကို ဘယ္နွစ္ပတ္ပါလိမ့္ျဖစ္လာရင္ ျပန္အာရံုျပဳရင္ ဂဏန္းၾကီးက တန္းျပန္ျမင္ရတယ္။ ပင္လယ္ေခါင္းေရာက္တုိင္းခ်က္ျခင္းမေရြ႕မွေနာ္။ ခ်က္ျခင္းမေရြ႕မွရမယ္။ တစ္လံုးျခင္းကို စိတ္ထဲက နစ္ထားတာကိုး။ အဲဒီအတိုင္းသြားရင္ မေနာဓာတ္က သူ႕ဟာသူစင္ၾကယ္လာတာကိုး။

စိတ္တန္ခုိး စိတ္သတၱိရဲ႕အလင္းေရာင္ဟာ ဘာနဲ႕မွ မတူဘူး။ ကိေလသာလံုး၀မရိွတဲ့အခါရတဲ့ အလင္းေရာင္ေပါ့။ (၉)ပတ္ျပည့္လို႕တလံုးမွမထြက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ (၄၅)မိနစ္။ ကိေလသာဆိုရင္ မ်ားပါတယ္ ကိေလသာဟာအေတြး။ အေတြးနဲ့ေ၀းတဲ့စိတ္ေပါ့။ အေတြးဟာ ကိေလသာရဲ့ တာ၀န္ခံမဟုတ္လား။ ၄၅ မိနစ္ကိေလသာနဲ႕ေ၀းတာ မဟုတ္လား။ ပီတိေတာ္ေတာ္ျဖစ္တယ္။ ပီတိျဖစ္လို႕မ်ား မေန႕ကလိုေလး ျဖစ္ေအာင္လို႕သြားမ်ားမလုပ္ေနနဲ႕ဗ်။ သူေတာင္းစားခြက္ေပ်ာက္ျဖစ္မယ္။ မေန႕ကလိုေလးျဖစ္ေအာင္လို႕ ဒကာၾကီးလုပ္တာမွ မဟုတ္္တာ သတိကလုပ္တာ။ အဲဒီေတာ့ မေန႕ကလိုေလး ျဖစ္ေအာာင္သြားမလုပ္နဲ႕ ဒို႕ျဖစ္ခဲ့ဘူးလို႕ေျပာတာ။ အဲဒါ အိုးနင္းခြက္နင္းနဲ႕ျဖစ္ကေရာ။ မရေတာ့ဘူး။

အဲဒီလို၊ ဒို႕ကေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ တရားနာၾကားျပီး ကိုယ္သေဘာေပါက္တဲ့အတုိင္း ေဆာင္ရြက္တာ။ ေနာက္မွ ဒို႕ ဥပဇၥ်ယ္ဆရာေတာ္ၾကီးဆီေရာက္တာ။ မင္းဘာလုပ္လဲ ပုတီးစိပ္တယ္ဘုရားဆုိရင္။ ဘာစိပ္လဲ ဂုဏ္ေတာ္စိပ္တယ္ဘုရားဆိုရင္ စိတ္ေပါ့။ ဒို႕ကိုအကဲခတ္ေလ့လာတာ။