ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းနွင့္ က်မ၏ ဆရာမအျမင္

က်မမွာ ဆရာမ တစ္ဦးရွိပါတယ္။ သူဟာ တရုပ္အမ်ုိးသမီးပါ။ သို့ေပမဲ့ သူဟာ သမထလိုင္းမွာ နာမည္ေပါက္ေရာက္ျပီးဘုရားတည္ေနတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အက်င့္စာရဏမွာ ေရႊေပၚကြ်န္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ တပည့္အရင္းျဖစ္တာမို့ ေရႊေပၚကြ်န္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကိုကိုးကြယ္တဲ့သူဆိုရင္ ေဒၚရင္ေမ ကိုမသိသူ မရွိသေလာက္ပါဘဲ။ စရဏအားနဲ့ အတိတ္က ပါရမီေၾကာင့္ ဆရာမဟာ ေရႊေပၚကြ်န္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့ လက္ရင္းတပည့္ပီပီ ဘုရားအဆူေပါင္းမ်ားစြာကို တည္တဲ့ အခါမွာ မပါမျပီးသေလာက္ပါဘဲ။ ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ထုိးျပီးတုိင္းျပည္ေအးခ်မ္းေအာင္ ကယ္နုိင္သမ်ွကယ္ေနတဲ့ သူေတြ။ က်မေတြ႕ဘူးတဲ့ အၾကားအျမင္ေတြထဲမွာ အလုိရမက္နည္းတဲ့ သူလို႕ေျပာရမွာပါဘဲ။
၀ိဇၨာမ်ားကို တုိင္ၾကြလာတတ္ျပီး သူတို့မိန့္တဲ့အတိုင္းလုပ္ေပးရပါတယ္လို့ က်မဆရာမက ေျပာျပဘူးပါတယ္။
တရက္မွာ က်မဆရာမက ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းၾကီးကုိ ဆယ္ေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ သိပ္ေတာ့ မထင္ဘူးလို့လည္းေျပာပါတယ္။ ဘာလို့လဲ လို့ က်မလည္းေမးလိုက္ေတာ့ လိုေသး တယ္လို့ ျပန္ေျပာပါတယ္။ သို့ေသာ္ သူတို့ဘက္မွာ အစြမ္းထက္တဲ့ သူေတြရွိရင္ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြ နဂါးေတြအကူအညီနဲ့ အမ်ားၾကီးလုပ္ရဦးမယ္လို့ဆိုပါတယ္။
ဆရာမဟာအေတာ္ထူးဆန္းပါတယ္။ သူေျပာရင္ က်မက တခါ တရံ ပ်က္ရည္ျပဳတတ္ပါတယ္။ မျဖစ္နုိင္တာလို့။ သို့ေသာ္ တနွစ္အတြင္း- ၆ လအတြင္း သူေျပာတဲ့အတိုင္းျဖစ္ျဖစ္လာပါတယ္။ အရင္က ဆိုရင္ သူကို ေမးျခင္ရင္ ဓါတ္ပံုေလးယူယူလာၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အက်င့္အား သန္လာတဲ့အခါ နာမည္ကို ေျပာလိုက္တာနဲ့ ေျပာနုိင္ပါတယ္။
က်မသူငယ္ခ်င္းရဲ့ ခဲအုိ ခြဲစိတ္ခန္း၀င္မယ္ဆုိတံုးက သူတို့က က်မကို ဆရာမဆီလြတ္လိုက္ပါတယ္။ နွလံုးထဲကို ပစၥည္းေလးနွစ္ခုထည့္မယ္။ ဒါကဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တနွစ္အတြင္းမ်က္လံုး(၂)ဖက္လံုးခြဲရတဲ့ အခါ ေဒါသၾကီးလို့ မ်က္လံဳးတဖက္ ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္မယ္လို့ေျပာလိုက္ပါတယ္။
သူေျပာတဲ့အတိုင္းျဖစ္တာပါဘဲ။
သူက အျမဲအလုပ္ရွုတ္တတ္ပါတယ္။ ဟိုမွာ ဘုရားတည္လိုက္ အထက္က ပုဂၢိုလ္မ်ားက အမိန့္ေပးရင္ သြားလုိက္နဲ့။
အင္းအခုတေလာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းနဲ့ပတ္သက္ျပီး အသံပလံေလးေတြၾကားလိုက္ရလို့ အဲဒီမၾကားခင္ တလေလာက္က က်မဆရာမေျပာတဲ့အေၾကာင္းေတြကို တင္ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္မဲ့လုပ္လည္း ေငြမကုန္လူမပန္းရေအာင္ စြမ္းတဲ့ သူေတြနဲ့ လုပ္ၾကပါလို႕ တိုက္တြန္းလိုုက္ရပါတယ္။
ဘာသာေရးကိစၥျဖစ္ေနေတာ့ အကုသုိလ္ ကုသိုလ္ေတြ မေရာေနွာေစျခင္လို့ပါ။
ပိုစ္လည္း မတင္ျဖစ္တာၾကာပါျပီ။ အားလည္းမအားေတာ့ပါဘူး။ တာ၀န္ၾကီးတဲ့အတြက္ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္နည္းသြားပါတယ္။ ဒီပို့စ္ေတြတင္ျဖစ္ေရးျဖစ္တာဟာလည္း က်မ သမထ သမားမဟုတ္ ေပမဲ့ ဘိုးေတာ္ေအာင္မင္းေခါင္ၾကီးရဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပးမွုအတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္မသိဘဲ ေလ်ာက္ျဖစ္ သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္ကို ကုသိုလ္လည္း အမ်ားၾကီးရပါတယ္။
က်မကို ပစၥည္းအားျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ေသာ စကၤာပူမွ ကိုေက်ာ္ေဇလွ (ဓမၼလင့္) နွင့္ ကိုရီးယား သမၼတ နုိင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ က်မ၏ သူငယ္ခ်င္း ကိုထိန္လင္းတို့ကို အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူတို့ ေၾကာင့္ ပို့စ္မ်ားတင္ရာမွာ ၀ိုင္ဖုိင္မရေသးဘဲ ဖုန္းနဲ့တင္နုိင္ေအာင္ အင္တာနက္ပါတဲ့ ဖုန္းပံ့ပိုးေပးခဲ့ တဲ့ ကိုထိန္လင္းရယ္။ ဘက္ထရီပ်က္သြားလို့ မိုးရာသီမွာ ပို့စ္ေတြအကုန္ပ်က္တဲ့ ဒုကၡကိုု ကယ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေက်ာ္ေဇလွကုိ အထူးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာၾကားလိုပါတယ္။
အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္တုိင္း မေသာက္ဖို့ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အမ်ားၾကီး ထိန္းခ်ဳပ္ရပါတယ္။ အဲဒိလို  သူမ်ူိးေတြဟာလည္း အမ်ားနဲ့ ေသြဖယ္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ က်မဟာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမိန့္တဲ့ စကားေလးတခြန္းကို သြားသြားသတိရမိပါတယ္။ တေျဖးေျဖးဆုတ္လာျပီ။ ပူူမယ္ေနာ္ ပူမယ္ေနာ္ ဆိုတာေလးပါ။ အထက္တက္ျခင္လို႕ကေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္။ သူမ်ားယိမ္းတုိင္း မယိမ္းမယိုင္ဘို့ စိတ္ဓါတ္ ၾကံခိုင္ဘို့ အမ်ားၾကီးလိုပါတယ္လို့ အမွတ္တရ ေရးသားလုိက္ရပါတယ္ရွင္