 |
| ဘယ္ဘက္ ေရသန့္ဗူးကိုင္ထားသူမွာ စာေရးဆရာ ဦးေသြးခ်ြန္ျဖစ္ပါသည္။ မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆ၇ာေတာ္ဘုရားၾကီး မပါဒါန္တြင္ ေက်ာင္းသို့ျပန္အၾကြ |
ဦးဥတၱမသည္ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးထံတြင္ တရားအားထုတ္စဥ္က ဒါယိကာမမ်ားသည္ ဒါယိကာမ်ားထက္ တရားေတြ႕လြယ္သည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ စပ္ဆိုထားေသာ စာခ်ဳိးျဖစ္သည္။
ဘုိ့ၾကီးနဲ့ ခ်ဳိေထာင္၊ ကုန္းေခါင္ေခါင္ ဟိုအခ်က္၊
လွည္းကြက္ခ်ည္း ရုန္းနုိင္ေပါင္။
ႏြားမေတြ ဟိုတစု-ခ်ဳိတခုမ်ွမပါေပါင္၊
ဘို့ဆိုတာ ဟူလာေ၀း(ေ၀လာေ၀း)၊ ခြာေလးက ေသးေမွ်ာင္ေမွ်ာင္၊
ကိုယ္ေကာင္က လွီကင္း၊ ႏြားမေတြ ထိုတသင္းရယ္က၊
လွည္းေပၚမွာ ကုန္ေတြသြင္း၊ ရုန္းခ်က္ကျပင္း။
ဒါယိကာမမ်ားသည္ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နွင့္ ဟိုနွယ္ဒီနွယ္ မေတြးဆဘဲ ဆရာသမား ဆံုးမသြန္သင္ျပသသည့္ အတိုင္း စိတ္လိုက္မာန္ပါ တရားအားထုတ္ၾကသည္နွင့္ တရားေတြ႕လြယ္ေသာ္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားနွင့္ လူဒါယိကာမ်ားသည္ မိမိတို့ကလဲ ပညာဗဟုသုတနွင့္ ျပည့္စံုသင့္သေလာက္ ျပည့္စံုထားၾကေတာ့ နွုိင္းခ်ိန္ စဥ္စားေနတာနဲ့ တရားမေတြ႕လြယ္ေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္စပ္ဆိုခဲ့ေလသည္။
မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္လည္း တရားအားထုတ္ရာတြင္ ေနာက္ဆံုးနိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳခါ နီး အသိေလးနွင့္သာ သိသိေနရေသာအဆင့္တြင္ ျပန္လွန္က်တတ္ေၾကာင္းကို ေတာင္တက္ေကာင္းေသာႏြားနွင့္ ဥပမာျပဳနွဳိင္းယွဥ္ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ ႏြားေကာင္း၊ မေကာင္းေတာင္တက္မွ သိသည္တဲ့။ ႏြားေကာင္းက ေတာင္တက္လ်င္လည္း သူ့ဟာနွင့္သူတက္သြားနုိင္ေသာ္လည္း ႏြားမေကာင္းပါက ေတာင္တက္လ်င္ ျပန္လွန္က်တတ္သျဖင့္ ေတာင္တက္ေကာင္းနုိင္ေသာ ႏြားကဲ့သို႕ ခြန္္အားရိွရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ဆံုးမ ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ဥာဏ္စဥ္တရားေတာ္တြင္လည္း ေနာက္ဆံုးနိဗၺာန္ေရာက္ခါနီးေယာဂီသည္ ပင္္လယ္ထဲတြင္သြားေနေသာ ရြက္တိုင္ထိပ္ဖ်ားတြင္ နားေနေသာ ငွက္နွင့္တူေၾကာင္း၊ ငွက္သည္ ပင္လယ္ကို ျဖတ္သန္းျပီး တဖက္ကမ္းကိုေရာက္နုိင္ရန္ ေမ်ွာ္ေမ်ွာ္ၾကည့္ေၾကာင္း၊ ကူးရန္ျပင္ဆင္ေၾကာင္း၊ ကူးနုိင္ေသာ စြမ္းအားရိွက အသားကုန္ကူးသြားျပီး ကူးနုိင္ေသာစြမ္းအားမရိွက တဖက္သို႕ ကူးေနရာမွ ျပန္လွည့္လာသကဲ့ သို႕ျဖစ္သည္ကို ဥပမာတင္စားေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
နိဗၺာန္တဖက္ကမ္း အေရာက္လွမ္းနုိင္ရန္ အားလိုပါသည္။ ရုန္းနုိင္ရန္လိုသည္။
(တရားအားထုတ္သူမ်ားအတြက္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားအား တင္ဆက္လိုက္ရပါသည္။)
0 ဖတ္သူမ်ားေျပာစကား:
Post a Comment
သိတာေလးေတြ ရွယ္ေပးပါဦး