28-4-2012 ေန႕တြင္ ထုိင္းနိုင္ငံသားနွစ္ဦးအား ေဟာၾကားေသာတရားမွ
ေမတၱာကို ဘာခြက္နဲ့ခံမလဲ၊ လေရာင္ကိုခံစားျခင္ရင္ အိမ္ထဲကထြက္ဘို့လိုတယ္
ဒို့က ဒီကေနရွုမွတ္ေနတာ ေဒါသကင္းတဲ့အတြက္ အဲဒါေမတၱာဘဲကြဲ႕။ ဘယ္သူမွ ဘာမွ မဟုတ္ဖူး။ ဒီကေန ရွုမွတ္ေနတာ ေမတၱာေပးတာဘဲကြဲ႕။ဘုရားက ဘယ္သူက်န္းမာပါေစ ဘယ္၀ါက်န္းမာပါေစလို့ ဆုေတာင္းေပးေနတာမဟုတ္ဖူး သူေတာ္ေကာင္းေတြက မေလ်ာက္ဖဲနဲ့ေပးတဲ့နည္းနဲ့ မေတာင္းဘဲနဲ့ေပးတဲ့နည္းနဲ့ေပးေနတယ္။ အဲဒါလထြက္ၾကည့္ဘို့ဘဲလိုတယ္။
ေမတၱာက လေရာင္လိုဘဲ။ လေရာင္ကို ထိုင္းကေရာ လာအုိေရာ ကေမာၻဒီယားကေရာ မျမင္ရဘူးလား။ ေအး ေမတၱာက အဲဒီလို မေလ်ာက္ဘဲနဲ့ေပးေနတာ။ ေမတၱာကိုလိုျခင္ရင္ အိမ္ထဲမွာေနလို့ ဘယ္ရမလဲ။ အိမ္ထဲေနသူမေအးဘူးေပါ့။ လေရာင္ကိုခံစားျခင္ရင္ အိမ္ျပင္ထြက္ၾကည့္ရတယ္။
လထြက္ၾကည့္သည္ဆိုသည္မွာ မိမိကုိယ္တိုင္မွလည္း သမထ ဘာ၀နာ၊ ၀ိပသနာဘာ၀နာမ်ားကို အားထုတ္ ျခင္းအားျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းအစားစားတို့ ပို့သလိုက္ေသာ ေမတၱာမ်ားကို ခြက္နွင့္ခံသည့္ သေဘာကို သက္ေရာက္ပါေၾကာင္း၊ အိမ္ထဲမွ လေရာင္ထြက္ၾကည့္သည္နွင့္တူေၾကာင္း၊ မိမိကုိယ္တိုင္က ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ေမတၱာကို ခံယူပါသည္ဟု လုပ္လို့မရေၾကာင္း ျမန္မာပရိသတ္အားေဟာထားပါသည္။
ကိုယ္နွစ္သက္တဲ့နည္းနဲ့ ကိုယ္မွတ္
ကုိယ္နွစ္သက္တဲ့နညး္နဲ့ကိုယ္မွတ္ဘုရာ၏တးိုင္းမွတ္တာက နွာေခါင္းဘဲ။ လူတေယာက္လံုးရဲ့အသက္ဟာ ထြက္သက္၀င္သက္ ႏွာေခါင္းမွာရိွတယ္။ လူတေယာက္လံုးရဲ့အသက္ကိုမွတ္လိုက္ရင္ တကိုယ္လံုးအကုန္သိတယ္။၀င္သက္ထထြက္တာကို စာလို အသက္လို့ဆိုတယ္။ ၀င္တာထြက္တာကို မွတ္လိုက္လုိ့ရိွရင္ တကုိယ္လံုးအကုန္သိတယ္။ စာလို ပင္ကိုယ္ကမဌာန္းလို့ေခၚတယ္။ က်န္တဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ရင္းက နွာေခါင္းကို မွတ္နိုင္ပါ့မလား။ (သိပ္မရပါဘူး)။ မ်က္ေစ့က ၾကည့္စရာရိွရင္ မ်က္လံုးထိပ္မွာ သတိအထိုင္ခ်ထား။ နားေထာင္စရာရိွရင္ နားထိပ္မွာ အထုိင္ခ်ထား။ နွာေခါင္းမွာ သတိကိုတင္ထား တသက္လံုးလုပ္သြားလို့ရတယ္။ကိုယ္လုပ္တဲ့ေနရာ သတိအထိုင္ခ်ထား။ လုပ္တတ္တဲ့ သူဆိုရင္ ႏွာေခါင္းမွာခ်လည္းရတယ္မဟုတ္လားဘုရား။ တသက္လံုးလုပ္သြား။
သိယံုေလးသိထားလိုက္တယ္။ ထမင္းစားရင္ စားတဲ့အခ်ိန္ကို ၀င္ေလထြက္ေလကို ရွဴရွဳိက္မမွတ္ရဘူး။ သိယံုေလးသိထား။ (မလြယ္ဘူးထင္တယ္။ သူကစိတ္မျငိမ္ဘူး သူတရားထိုင္ရင္ စိတ္က ဟုိသြားဒီသြား ထိမ္းမရဘူး သမာဓိမ၇ပါဘူးတဲ့ဘုရား။ )
ေတြးတတ္တဲ့စိတ္ကေတြးတာဘဲ။ ၀ိပသနာဥာဏ္ဘယ္ေလာက္တက္တက္ အေတြးက ေတြးတာဘဲ။စိတ္ကိုမနိုင္ရေကာင္းလားလို့လဲ ရန္လုပ္ရဘုူး။ ေလ်ာလည္းမေလ်ာ့နဲ့ မွတ္စရာရိွတာမွတ္သြား။ မွတ္စရာရိွတာမွတ္သြားရင္ အေတြးက အလုိလုိေလ်ာ့သြားတာဘဲ။
အေတြးနဲ့ေမြးလာေသာ လူသား
လူတုိင္းလူတိုင္းေမြးထဲက အေတြးနဲ့ေမြးလာတာ။ စိတ္ျမန္တာခ်ည္းဘဲ။ အေတြးနဲ့ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ။ မွတ္စရာရိွတာကိုမွတ္ရမည္။ ဘုရားေဟာတာထဲမွာ သတိကို ပင္တုိင္ထားမယ္။ အေတြးနဲ့ ဘယ္ဘက္အလိုက္မ်ားလဲ။ အေတြးဘက္မ်ားေနရင္ နွာေခါ့င္းကိုလြတ္လိုက္။ ဟိုကျပီးမွာ နွာေခါင္းျပန္မွတ္။ နာတာနဲ့ၾကံဳလာရင္ နာတဲ့ဘက္ကမ်ားေနရင္ နာတဲ့ဘက္ကိုလိုက္လိုက္ နွာေခါင္းကိုလြတ္လိုက္။ နာတဲ့ဘက္က ျပီးသြားရင္ နွာေခါင္းျပန္ကိုင္။ အသံေတြၾကားလာရင္ ၾကားတဲ့အသံဘက္က အားၾကီးရင္ အသံဘက္ကိုလိုက္လိုက္ ဟုိက ျပီးရင္ မူလနွာေခါင္းကို ျပန္မွတ္လိုကု္။ (လြယ္လြယ္ကူကူနားလည္ေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ရွင္းျပပါတယ္တဲ့)
တရားထိုင္တာကို အဂၤုလိမာလလက္ညိဳးသီသလို သီမွရမယ္
ဟိုေရာက္ရင္ ရိပ္သာနဲ့လုပ္တာလား။ အိမ္မွာလဲလုပ္သလား။
(ရိပ္သာလည္း လုပ္ပါတယ္။ အိမ္မွာလည္း လုပ္ပါတယ္။ တခါတေလ ၁ ရက္ ၃ - ၅- ၁၀ ရက္သြားဖူးပါတယ္တဲ့။)
မရဘူး အနည္းဆံုး (၂)လလုပ္ရမယ္။ (ၾကိုးစားပါမယ္တဲ့ဘုရား)
ထိုင္းလည္း အဂၤုလိမာလ ၾကားဖူးမွာပါ။
အဂၤုလိမာလ လက္ညိွဳးေလးျဖတ္လိုက္ ျဖတ္ျပီးေတာ့ ဟိုနားထားလိုက္ ။ ဒီနားထားလုိက္ ။ အခုလည္း တရက္ေလးသြားအားထုတ္လိုက္ လက္ညိဳးေလးလို ဟိုနားက်လိုက္ ေပ်ာက္လိုက္ျဖစ္တာမဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ လက္ညိွဳးေတြမေပ်ာက္ေအာင္ ၾကိဳးနဲ့ သီရတာမဟုတ္လား။ ဒါမွ တေထာင္ျပည့္တာမဟုတ္လား။
(ဥပမာ တအားေကာင္းပါတယ္ဘုရား။)
ဒို့က မဟာစည္မွာ ၂ လေလာက္ေနခဲ့တာ။ (၁၀)ရက္ေလာက္က ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရတာ။ တသက္လံုးေတြးတဲ့အေတြးကိုး။ ဇြဲရိွရမယ္။ သီးခံရမယ္။ စိတ္လည္းရွည္မွရမယ္။ စိတ္ရွည္ပါမ်ားရင္ အမွတ္က မ်ားလာတယ္။ လမး္ဆံုးေအာင္ဆိုတာ (၂) လေလာက္လုပ္ရတယ္။
တသက္လံုး သားမယားေတြကို သထာျပီး တရားထုိင္ဘို့ (၂)လေလာက္အခ်ိန္ေပးရတာကို မသထာဘူးလား
ဒို့က မဟာစည္မွာ ၂ လေလာက္ေနခဲ့တာ။ (၁၀)ရက္ေလာက္က ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရတာ။ တသက္လံုးေတြးတဲ့အေတြးကိုး။ ဇြဲရိွရမယ္။ သီးခံရမယ္။ စိတ္လည္းရွည္မ်ရမယ္။ စိတ္ရွည္ပါမ်ားရင္ အမွတ္က မ်ားလာတယ္။ လမး္ဆံုးေအာင္ဆိုတာ (၂) လေလာက္လုပ္ရတယ္။
တသက္လံုးလံုး သားေတြ မယားေတြကို သထာျပီး တရားကို (၂)လေလာက္မွ မသထာဘူးလားလို့ ေမးၾကည့္ပါ။ ထိုင္းမွာ ဘာလုပ္လဲ။ (အင္ဂ်င္နီယာပါဘုရား)။ ထိုင္းမွာ (၂)လုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္စားရလဲ။ (ဘယ္ေလာက္မွမမ်ားပါဘူးတဲ့ဘုရား)။ အဲဒါက (၂)လလုပ္လိုက္ရင္ တသက္မကဘူး ဟိုဘက္ဘ၀အထိ တာ၀န္ယူတယ္ေနာ္။
0 ဖတ္သူမ်ားေျပာစကား:
Post a Comment
သိတာေလးေတြ ရွယ္ေပးပါဦး