သူမ်ားတိုင္းျပည္သြားအားမက်နဲ႕ က်ြန္သက္ရွည္မယ္ေနာ္၊ ဘုရားခ်ီးက်ဴးေသာ ဘုရားလက္ထက္က ဆြမ္းအလွဴ (ဃ)

သူမ်ားတိုင္းျပည္သြားအားမက်နဲ႕ က်ြန္သက္ရွည္မယ္ေနာ္၊ ဘုရားခ်ီးက်ဴးေသာ ဆြမ္းအလွဴ ဘုရားလက္ထက္က ဆြမ္းအလွဴ (ဃ)

နင္တုိ႕ ဒီလိုလာတာကို ငါေတာ္ေတာ္မေၾကနပ္ဘူး။ နင္တုိ့လာရင္ ငါက နင္တုိ့ဟာေတြဘယ္ထားရမလဲ မသိဘူး။ ကပၸိယတေယာက္လည္းထြက္ေျပးေရာ။ နင္တို႕လာေတာ့ နင္တုိ႕လည္း အလုပ္ပ်က္ ငါလည္း အလုပ္ပ်က္ နင္တုိ႕လွဴတာေတြ နင္တုိ႕အလကားရလား။ နင္တို႕သည္လို လွဴမဲ့အစား စုစမ္း။ နင္တို႕သူမ်ား တုိင္းျပည္သြားျပီး ကြ်န္သြားခံေနလား။ နင္တို႕ သူမ်ားတုိင္းျပည္သြားျပီးလုပ္တာ ကြ်န္သက္ရွည္မယ္ေနာ္။ နင္တို႕သူမ်ားတုိင္းျပည္က နည္းပညာကို ခိုးခဲ့။ သူတို႕ဘယ္လိုလုပ္သလဲၾကည့္။ နည္းကိုယူခဲ့ေပါ့။ သို႕ေသာ္ မတူဘူး။ သူတို႕က တဏွာၾကီးတယ္ သူမ်ားတိုင္းျပည္က  လူေနမွဳပံုစံမတူဘူး။ အတုခိုးသင့္တာ အတုခိုးခဲ့။ အေနာက္နုိင္ငံက တဏွာ၊ မာန၊ ဒိဌိနဲ့ဦးေဆာင္ထားတဲ့ လူေနမွဳ။ ဒို႕အာရွက သဒ`ၶါ ပညာ၊ သမာဓိ နဲ႕ဖြဲ႕ထားတာ။ သူတို႕ ရုပ္တုိးတက္တယ္ စိတ္ဓါတ္ညံ့ဖ်င္းတယ္။ ဒို႕အာရွက ရုပ္ညံ့ဖ်င္းတယ္ စိတ္ဓါတ္တိုးတက္တယ္။ ေနရာတကာတိုင္း အတုမခိုးနဲ႕။ က်ြန္သက္မရွည္ျခင္စမ္းနဲ႕။ အတုခိုးသင့္တာ အတုခိုးခဲ့စမ္းပါ က်ြန္သက္မရွည္ခ်င္းစမ္းပါနဲ႕။ သူမ်ားတိုးတက္တာသြား သေရယိုမဲ့အစား ကိုကိုယ္တုိင္တုိးတက္ေအာင္  ၾကိဳးစားစမ္းပါ။ အ၀င္နည္းျပီး အထြက္မ်ားရင္ ဘယ္စုမိမလဲ။ အထြက္မ်ားျပီး အ၀င္နည္းေအာင္လုပ္ရင္ နင္တုိ႕စုမိမွာဘဲ။.  ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ရမယ္ဆိုရင္ လုပ္စမ္းပါ။ ၾကိဳးစားလိုက္ ဒို႕ေကာမရနုိင္ဘူးလား။ ဒို႕တိုငး္ျပည္မွာ လည္းၾကီးပြားတာေတြအမ်ားၾကီးပါ။ အ၀င္မ်ားျပီးအထြက္မ်ားရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရနုိင္မလဲ။

ေငြကိုဘယ္လိုစုလဲ။ျမင့္ျမင့္ၾကီးဘာလုပ္လဲေျပာစမ္း။စာက (၄)ပံုဖဲ့တယ္။ တပံုက စားဘို႕။ တပံုက သားသမီး မိတ္ေဆြသာေရး နာေရးအတြက္။ တပံုက အေရးေပၚအတြက္ ၊ တပံုက ျပန္စုရမယ္။ အရင္းထဲျပန္ထည့္ရတယ္။ ဒီနွစ္ေဒၚလာတေသာင္းဆို ေနာက္နွစ္ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္ အရင္းထဲျပန္ထည့္ရတယ္။ (၄)ပံုပံု။ လွဴဘို႕တျပားမွ မပါဘူး။ အဲဒါဘုရားခုိင္းတာ။ (တပည့္ေတာ္လွဴျခင္လို႕ပါ)။ နင္အဲဒါ လွဴက်င့္ပါလို႕လွဴတာ။ နင္တကယ္သတိဥာဏ္နဲ့လွဴတာဟုတ္ျခင္မွဟုတ္မွာ။ ဘုရားလက္ထက္က လွဴပံုလွဴနည္းေလး။ ၅ ေယာက္ရိွတဲ့အိမ္ဆိုပါစို့။ မိဘနွစ္ပါး၊ လင္မယား ၂ ဦး၊ သားတစ္ဦးဆိုပါေတာ့။ သန္ေကာင္စာရင္းေကာက္ရင္ ေယဘူယ် အိမ္တအိမ္မွာ(၅)ေယာက္ဘဲရိွမယ္။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္သူက ငါ့အတြက္ ထမင္းတလုပ္စာ လွဴေပးစမ္းပါ။ အဲဒီအတိုင္းမွန္းျပီး အိမ္ရွင္မက ခြက္ထဲထဲ့ရတယ္။ ဘုရားအတြက္ မွန္းျပီးလွဴတယ္။ အိမ္ရွင္မကလည္း သူလည္းလွဴမယ္ဆိုရင္ တလုပ္စာလွဴတယ္။ မိၾကီးဘၾကီးကဒို႕အတြက္လွဴေပးပါဆိုရင္ သူစားေနက်အတိုင္း ထမင္းလုပ္ထည့္ေပးပါ လွဴေပးတယ္။ သားကလည္းသူ႕အတြက္လည္း လွဴျခင္ပါတယ္ဆိုရင္ သူစားေနက်ထဲ့ေပးရတယ္။ ေရွးေခတ္က အိမ္ေပၚတက္ ဆြမ္းခံတဲ့အက်င့္မရိွဘူး။ အနုၾကမ္းစီးရာေရာက္တယ္။  တရက္ကနွစ္ရက္က်ေတာ့ အားနာေတာ့ ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါလို႕ေျပာလို႕မေကာင္းဘူး။ တရက္ကနွစ္ရက္က်ေတာ့ ဟင္းဆိုးဟင္းညံ့မေလာင္းရဲဘူးဗ်။ သဒၶါအနုၾကမ္းစီးရာက်တယ္။  ဘုရားလက္ထက္က လမ္းဘဲသြားတယ္။ အိမ္တအိမ္ေရွ႕ျမင္သာေအာင္ ရပ္ေပးရတယ္။ မေလာင္းမျခင္း ေပးမရပ္ေနရဘူးတဲ့။ ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါလို႕ေျပာရင္လည္း ေစတနာလွဴလိုက္တာ သာဓုေခၚတယ္။ ကန္ေတာ့ဆြမး္လူတုိင္းဆိုတာမွမဟုတ္ဖဲ။ တျခားဘာသာက ကန္ေတာ့ဆြမ္းဆုိမလား။ မဆိုပါဘူးကြဲ့ ။ ကန္ေတာ့ဆြမ္းကို ေစတနာကိုသံဃာက အသိအမွတ္ျပဳတယ္ ဆြမ္းလုိျခင္တာမွမဟုတ္။

သံဃာက ကန္ေတာ့ဆြမ္းကို သာဓုေခၚတယ္။ သံဃာအပါး ၁၀၀ ၾကြၾကြ ဆြမ္း(၅)လုပ္စာဘဲေလာင္းတာ။ အားနာလို႕ေျပးခပ္လိုက္မယ္မထင္နဲ့။ ဒီလမ္းကို ၅ ပါး၀င္မွ မွ်တတယ္ဆုိရင္ ဒီလမ္းကို  ၅ ပါးဘဲ၀င္ရတယ္။ အဲဒီေခတ္က သူစားယံုတပါးစာဘဲအလွဴခံတယ္။ သူစားသေလာက္ရရင္ ျပန္လွည့္တာဘဲ။ ဆြမ္းစားရင္းနဲ့ ဆြမ္းေတာင္္ မက်ရဘူး။ သဒ`ၶါကို ထိခိုက္လို႕ ဆြမ္းနွေမ်ာတာမဟုတ္ဖူး ေစတနာ နွေမ်ာတာ။ ဆြမ္းက်ရင္ သဒ®ါဒိယအာပါတ္သင့္တယ္ မလုပ္ရဘူး။

၀ါးခ်က္တံုးက  ဒို႕က(၇)အိမ္ျပည့္တဲ့ေနရာ။ (၇)အိမ္က တရြာလံုးသြားတာ။ သူတို့က၀င္မွန္းသိေတာ့ ရြာထိပ္က လာတယ္။  ဒို႕ကရြာထိပ္ကေန (၇)ဦးျပည့္ေတာ့ လွည့္ျပန္ေတာ့ မ၀င္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ေစာင့္ေနတာ မလာရေကာင္းလားဆိုျပီး ေနာက္မေလာင္းေတာ့ဘူး။ ဒို႕ေခတ္ကြဲ႕။ ဒုိ႕က (၇)ဦးျပည့္ရင္ျပန္တာကိုုးကြ။ ဒို႕ေခတ္နဲ႕ဘုရားေခတ္က အဲဒီေလာက္ကြာတယ္။ ဒို႕ေခတ္ ဒို႕ေခတ္။

အခူလိုလွဴလည္း ေစတနာတခု အက်ဳိးေပးတခု။ ဆြမ္းေလးတလုပ္စာလည္း ေစတနာတခု အက်ဳိးေပးတခု။ အခုလိုလွဴေတာ့ ဒါေလးလွဴျခင္တာ ဟိုဟာေလးလွဴျခင္တာနဲ့ ေသာကမပါဘူးလား။ ဒီအထိပစၥည္းသယ္လာရတဲ့အခါ ဒီမေရာက္မျခင္းဟိုဟာက ပ်က္ဆီးမွာစိုးရ ဒါပ်က္ဆီးမွာပူရ။ ဘယ္ဟာက ျမတ္သလဲ။ တစ္သိန္းကုန္လည္း တဘ၀ဘဲ။ ဆြမ္းတလုပ္လည္း တဘ၀ဘဲ။ ဒါဘုရားခ်ီးက်ဴးတာ။  ဒီဆြမ္းတလုပ္မွာ ေလာဘလည္း မပါဘူး ပကာသနလည္းမပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဘုရားခ်ီးက်ဴးတာဟဲ့။ တေန့ကို ဆြမ္းတလုပ္ဆိုေတာ့ ၅လုပ္ဆိုရင္ ၅ပါး။ အလွဴလည္း ဘယ္ေန႕မွမကင္းဘူးေနာ္။ ေန႕တိုင္း ဒါန ေစတနာကပါျပီေလ။ အဲဒီအလွဴက တနွစ္ခ်င္း ၃၆၅ ရက္နဲ႕အထိစုေတာ့ တထိုင္ေကြ်းတာထက္ ပိုထိေရာက္တယ္ေနာ္။ တထိုင္ထဲလွဴက ေလာဘလည္းပါမယ္။ တဏွာလည္းပါမယ္။ ေသာကလည္းပါမယ္ ပကာသနာ့လည္းပါမယ္ေနာ္။

ေတာနဲ့ေျပာရင္ နို႕ဆီဗူး ၅ လံုးခ်က္ရပါတယ္။ အိမ္ရွင္မက မခ်က္ခင္ ဆန္အိုးထဲကေန တစ္လက္ခုတ္ ပုန္းတပုံးနဲ့ စုရပါသတဲ့။ ကိုယ္စားမဲ့အထဲက လွဴတာေနာ္။ တလက္ဖက္ဆိုတာ နုိ႕ဆီဗူး၀က္ ညေနတိုင္း ညေနတိုင္း ဆန္တစ္လက္ခုတ္ နုိ႕ဆီဗူး၀က္ အလွဴခံပုံးထဲထဲ့တယ္။ တနွစ္ျပည့္ရင္ အိမ္သန့္ရွင္းေရး လုပ္ရတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြၾကြလာရင္ ေၾကြးရေအာင္။ အဖုိးၾကီးအဖြားၾကီးေတြကနင္တို႕ေလာက္မေဆာ့ဘူးဟဲ့။ အနည္းဆံုး ၅ ပါးသီလေတာ့လံုတယ္။ အဖုိးၾကီးအဖြားၾကီးေတြဖိတ္ၾကား သီလရိွတဲ့အဖိုးၾကီး အဖြားၾကီးေတြဖိတ္ၾကား ။ စုထားတဲ့ဆန္ထဲက ဆြမ္းလုပ္ဖို႕ ဆြမ္းဟင္းလုပ္ဖို႕လုပ္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ သံဃာတပါးတတ္နုိင္တပါး အိမ္မွာ အႏၱာရာယ္ကင္း ပင့္ျပီး ေကြ်းတာ။ နင္တို႕ေန႕တုိင္းလွဴနိုင္လို႕လားဟယ္။ မနက္ေကာ ညေနေကာ အလွဴလြတ္သလားဟယ္။ ဟိုဟာက ေန႕တိုင္းလွဴတာေလ။ နင္တို့နုိင္ငံတိုင္းျပည္မွာဆြမ္းခံတဲ့သူ ရိွျခင္မွ ၇ိွမွာ(မရိွပါဘူးဘုရား)။  ေတာင္ပုလု ဆရာေတာ္ၾကီးရိွတုန္းက ေက်ာက္ဆင္ေတာရဆရာေတာ္ အဲဒီမွာသီတင္းသံုးဘို့ပါသြားတာတဲ့။ တိုက္ခန္းေရွ႕သြားရပ္ရင္ သူေတာင္းစား ထြက္နဲ႕ေအာ္လြတ္တာတဲ့ေနာ္။ ဘုရားကို အာရံုျပဳကြယ္။ ၅လုပ္ဆို ၅လုပ္ေပါ့။ ဘုရားကိုလွဴေတာ့ သံဃာလည္းပါျပီးသားေပါ့။

နင္လညး္နင္စားတာသိတာဘဲ။ ဦးခုိင္လင္းေကာ ေခါင္းၾကီးေကာ ဘယ္ေလာက္စားတာသိတာဘဲ။ နင္တို့ အဲဒီလိုလွဴျပီး စုစမ္းဟယ္။