သဒၶါပညာညီမွ်ပါ(အပုိင္း-၂)သဒၶါရိွျပီး ပညာမရိွသူကလည္း ပညာရိွျပီး သဒၶါမရိွသူကလည္း အုတ္ပံုမွာဆံုးသတဲ့ဗ်။

ဘုရားတပည့္ေတာ္တုိ႕က(၃၁)နွစ္ကိုေျပးခဲ့ရတာ။ ပတ္ခ်ာလွည့္ျပီးေျပးခဲ့ရတာ။ ေတာထဲေနတာ။  မျပတ္လို႕ ေဟာဒီလိုျဖစ္တာဗ်။

ဦးဇင္းတပါး၏အေဒၚအားဆရာေတာ္ၾကီးမွမိန္႕ျခင္း-

ဘာလို႕လာတာတံုး။ ၾကားေဖါက္။ အခြင့္အေရးလိုျခင္လုိ႕လာတာလား။ သူမ်ားလာတဲ့အခ်ိန္လာပါလား။  (တပည့္ေတာ္ မစြမ္းမသန္နဲ႕လာခဲ့ရတာပါဘုရား) ေရာက္ေတာ့ေတြ႕၊ေတြ႕ေတာ့ ပိုလြမ္းတာဘဲ အဖတ္တင္မွာ။ သံဃာဖူးျခင္ရင္ ဘုရားခန္းကေနျပီးတယ္။ ဘုန္းၾကီးၾကည့္ျခင္လို႕ေဟာဒီအထိလာရတာဗ်။ သံဃာဆိုတာ ဥာဏ္ေျပာတာကို္း ပုဂၢိဳလ္ေျပာတာမွွမဟုတ္တာ။ ဘာနဲ႕ဖူးရမွာလဲ။ (ဓမၼံပသတိ ေသာမံပသတိ)။ တရားျမင္မွ ဘုရားျမင္မွာကိုး။ တရားမျမင္ရင္ ရွင္ေတာ္ ေဂါတမဘဲေတြ႕မွာေပါ့။ ဘုရားဘယ္ေတြ႕မလဲ။ တရားျမင္မွ ရွင္ေတာ္ေဂါတမပုဂိုလ္ေက်ာ္ျပီး သစၥာေလးပါးကိုေတြ႕တဲ့ ဘုရားေတြ႕မွာေပါ့။ ၀ကၠလိတို႕ ဆႏၵတို႕က ဘု၇ားအေပၚ ပုဂၢိဳလ္ကို ၾကည္ညိဳတာ။ ဘုရားေဟာတဲ့တရားကိုအားမထုတ္ဖူး။ အဲဒီမွာေျပာတာ မင္း ငါနဲ႕နီးနီးေနေပမဲ့ ငါေဟာတဲ့အတိုင္းအားမထုတ္ရင္ စၾကၤာ၀ဠာေလာက္ ကြာေ၀းျပီ။ ငါနဲ႕နီးနီးေလးတဲ့လို႕ ေျပာတာ။   ဘုရားဆိုတာ ငါမဟုတ္ဖူး ဘုရားဆိုတာ ဥာဏ္ဘဲေဟ့ လို႕ေျပာတာနဲ့အတူတူဘဲမဟုတ္လား။ ရုပ္ခႏ`ၶာကေတာ့ ေက်ာင္းေတာ္နဲ့မကင္းရာမကင္းေၾကာင္း ဗုဒ¸ ကသစၥာ(၄)ပါးကိန္းေအာင္းတဲ့ မကင္းရာ မကင္းေၾကာင္းအျဖစ္ ဘုရားလို႕သမွတ္တာကိုး။ တကဲ့ဘုရားက သေဗၺညဳတဥာဏ္ကိုး။ ငါခိုင္းတဲ့အတိုင္းအားထုတ္ရင္ စၾကာ္၀ဠာတိုင္း ေ၀းခ်င္ေ၀းပါေစ ငါနဲ႕နီးနီးေလးတဲ့။

ဒို႕ဗုဒၶဘာသာက တစ္ဘီးလိမ့္ေတြ။ အဖြားပိုဆိုးမယ္။သဒၶါဘက္က ဗုဒၶဘာသာေလာက္အားေကာင္းတာ ပညာမရိွဘူးဘုရား။ တဘီးလိမ့္ၾကီးေပါ့။ ဘယ္ေတာ့အားထုတ္မွာလဲ။ ေသခါကနီးေနျပီ။(မနီးေအာင္လို႕ အရွင္ဘုရားဆီလာတာ)။ ဒီကေနျပန္မွ ေသခါပိုနီးမွာ။ (တနွစ္တေခါက္ေရာက္နုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္ဘုရား) ဦးဇင္းက တျခားေခၚျခင္ေခၚလာ ခင္ဗ်ားအေဒၚေခၚမလာနဲ႕။ ဒါေနာက္ဆံုးအဖူးခံမွာ။ ဓမၼံပသဓိ ေသာမံပသဓိ ေျပာတာဘဲ။ သဒၶါနဲ့ပညာ သမာဓိနဲ႕၀ိရိယ ဗိုလ္ေတြ။ သမာဓိ ဗလံ၊ ပညာ ဗလံဆိုတာေလ။ တပည့္မဟုတ္ဖူး။ ဗိုလ္ေတြက တဦးနဲ႕တဦး အမိန္႕မနာခံဘူး။ အထက္ဥာဏ္မ်ားမွာနန္းသိမ္းမဲ့အခ်ိန္ တုိက္ပြဲ၀င္တဲ့အခါ ဗိုလ္ညီမွတက္တာ။ သဒၶါရိွပညာမရိွမတက္ဘူး။ သမာဓိနဲ႕ ၀ိရိယမညီလည္းမတက္ဖူး။အတြဲညီမွတက္တာ။ သမာဓိကတည္တာ ၀ိရိယကတည္တဲ့အထဲကဟာကို ေနာက္ၾကည့္ရတာကိုး။ အေနာက္လိုရင္ အတည္ပ်က္မွာေနာ္။

ေတာင္ၾကီးအိမ္ယာလုပ္နည္းလုပ္ရမွာ။ ေတာင္ၾကီးမွာေက်ာက္ေတာင္ေတြရိွတာ။ ေျမကြက္ေတြရိွတာမွ မဟုတ္တာ။ ေျမကြက္လိုျခင္ရင္ ေက်ာက္ေတာင္မုိင္းခြဲရတာ။ မုိင္းလည္းခြဲရေအာင္ သူမ်ားအိမ္ကိုစင္လည္း မစင္ေအာင္။မိုင္းခြဲရင္ သူမ်ားေတြမထိခိုက္ေအာင္ မစင္ေအာင္ ေဘးကိုမထိခိုက္ေအာင္ ေဘးကိုစင္မထြက္ ေအာင္ အအုပ္ၾကီးနဲ႕မိုင္းခြဲရတာ။ သမာဓိနဲ့၀ိရိယက အဲဒီေလာက္ခက္တယ္ေနာ္။ သမာဓိကတည္ရမယ္။ ၀ိရိယကေနာက္ေပးရတာ။ အေနာက္မတတ္ရင္ ရွုကြက္ပ်က္သြားေရာ ရွဳကြက္ကို မေနာက္ေပးျပန္ရင္လည္း ျဖစ္ပ်က္ကို ေသခ်ာမျမင္ဘူးဗ်။ ေနာက္ေပးေတာ့ သမာဓိက ပ်က္နုိင္တာဗ်။ သတိက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ဟိုဘက္လည္း၀င္ဆန္႕ ဒီဘက္လည္း၀င္ဆန္႕တယ္ သူကအၾကီးအကဲ ကိုး။ အဲဒီေတာ့ သဒၶ့ါနဲ႕ပညာ တြဲတက္ရမွာ။ ဒို႕ဗုဒၶဘာသာက သဒ`ၶါတဖက္ဘဲရိွတာ။ အဖြားပုေရ တဘီးလိမ့္ေျပာရမွာလား။ တဖက္ကန္း ေျပာရမွာလား။ ပညာမ်က္ေစ့မရိွဘူးဗ်။ သဒၶါမ်က္ေစ့နဲ႕။ သဒၶါက ယံုဘို႕ရာဘဲ။ ေကာင္းတာမေကာင္းတာ ဆုိးတာမဆိုးတာ သူနဲ႕မဆိုင္ဘူးေလ။ အယံုလြန္ေနရင္လဲ----

ေလာကီစကားေျပာရရင္ လင္ယံုတဲ့အမ်ဳိးသမီးက သူ႕ေယာက်ာ္းဘာလုပ္လုပ္ ေဖာက္ျပန္ေနေန အကုန္အေကာင္းဘဲ ယံုတာဘဲ။ စပ္မစုတတ္ဘူး။ သူ႕တာ၀န္ကယံုဘို႕။ သဒၶါက ယံုခ်ည္းယံုေနတာ။

ပညာက စပ္စုတတ္တဲ့အမ်ိဳး။ လင္မယံုတဲ့အမ်ဳိး။ အိမ္ျပန္ေလးေနာက္က်တာနဲ႕ ရွင္ဘာလုိ႕ေနာက္က်တာလဲ။ ပိုက္ဆံေလးနည္းနည္းေလ်ာ့တာနဲ႕ ဒီပိုက္ဆံကဘာလုပ္တာလဲနဲ႕။ ပညာၾကီးသူက စပ္စုေနတာ သဒၶါမ၀င္ နုိင္ဘူူး။ဆန္႕က်င္ဘက္ေနာ္။ ဗိုလ္ေတြဆိုေတာ့ တဦးကဗိုလ္တက္လုပ္ရင္ တဦးကမခံဘူးေနာ္။ ဒို႕ဗုဒၶဘာသာက ယံုယံုနဲ႕ျပီးေနတာ ပညာလိုက္မတက္ဖူး။

ဘုရားကေတာ့ ေပးထားခဲ့တဲ့ အေမြေတြအမ်ားၾကီးပါဘဲ။ ဒါနနဲ႕အေမြေတြပါ။ လူနဲ့နတ္နဲ႕အတြက္ တာ၀န္ယူဘို႕ပါ။ သီလနဲ႕အေမြယူပါ။ လူနဲ့နတ္နဲ႕အတြက္ ဒါနသက္သက္ၾကီး စင္ၾကယ္မွာမွ မဟုတ္တာ သီလနဲ့ထိမ္းတက္ရမွာကိုး။ သမထနဲ႕အေမြယူမလား။ ယူပါ။ ၀ိပသနာအားနဲ့အေမြယူမလား။ ယူပါ။ ဘုရားေပးထားတဲ့အေမြေတြ။ သဒၶါအားေကာင္းသူက ဒါန သီလနဲ႕ ျပီးတယ္။ သူမ်ားပါးစပ္ဖ်ားမွာ လမ္းဆံုးတယ္ ကိုယ္ကိုတုိင္ေလ်ာက္ေလ့ေလ်ာက္ထ မရိွဘူး။ ဒါနသီလနဲ႕လမး္ဆံုးတတ္တယ္။ သူမ်ားေဟာတာေျပာတာ နာယူယံုနဲ႕ျပီးေနတာ။ ကုိယ္ကိုတုိင္ေလ်ွာက္ျပီး သြားေလ့သြားထမရိွဘူး။ စာနဲ႕ေျပာရင္ အာမိသအေမြ ေလာက္ရမွာ။ အာမိသအေမြနဲ႕ ဓမၼအေမြ။ ေလာကီအေမြနဲ႕ေလာကုတၱရာအေမြဆိုလူတုိင္းသိမွာေပါ့။ ေလာကီမွာ အထက္တန္းက်က် လူျဖစ္ဖို႕၊နတ္ျဖစ္ဖို႕။ ဒါနက လူအိမ္ေဆာက္၊ နတ္အိမ္ေဆာက္ဖို႕ဘဲရိွတာ။ လူ႕စည္းစိမ္ခံစားဘို႕ နတ္စည္းစိမ္ခံစားဘို႕။ ဒါနတခု ျပဳလုပ္လိုက္ပါတယ္။ ေစတနာထက္ရင္ အဆင့္ျမင္တာဘဲ။ အဆင့္ျမင့္မျမင့္ ေစတနာထက္မထက္နဲ႕ဆုိင္တယ္။ ပစၥည္းေကာင္းမေကာင္းနဲ႕ မဆိုင္ဘူး။ ေစတနာထက္ရင္ အဆင့္ျမင့္တာဘဲ။ တျခားဘာသာေတြေရာ အဆင့္မျမင့္ဘူးလား ။ ဒို႕ထက္ေတာုင္သာေသးတယ္။ သူမ်ားနုိင္ငံမွာေကာမရိွဘူးလား။ မိုးပ်ံတုိက္ုၾကီးေတြ သူတို႕မွာကေစတနာအဆင့္မျမင့္လို႕ သူတို႕မွာ  ေလာဘနွိပ္စက္တာ။ မာနနွိပ္စက္တာ. ေဒါသနွိပ္စက္တာ ခံေနရတယ္။

ဒို႕မွာ သတိဦးစီးတဲ့ ဒါနမဟုတ္လို႕ ဒီလိုခံေနရတာ။ ဒို႕မွာ သတိဦးစီးတဲ့ဒါနျဖစ္ရင္ ပါရမီဒါနျဖစ္နုိင္တယ္။ ပါရမီျဖစ္ျခင္ရင္ လွဴျခင္တာလွဴပါေစ သတိပါရတယ္။  သတိရိွေနရင္ မေတြးျဖစ္ဘူး။ မေတြးျဖစ္ရင္ သတိရိွေနတာ။ သတိနဲ႕အေတြးဟာဆန္႕က်င္ဘက္။ ဆြမး္ေလာင္းတဲ့ေနရာ ဆြမ္းမွာသတိရိွျခင္မွရိွတာ။ ဆြမ္းသာေလာင္းေနတာ စိတ္ကတေနရာေရာက္ေနတာ။ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတာ ၾသကာသ တပုဒ္လံုး ဘုရားဆီစိတ္ေရာက္ျခင္မွေရာက္တာ။ ဘုရားသားသမီးျဖစ္ရင္ သတိကိုင္ပါ အေတြးမကိုင္ပါနဲ႕။ ဆြမ္းေလာင္းတံုးက ဒို႕နားအံုကို ပစ္လြတ္လိုက္တာ။ ၀ဋ္သံုးပါးက လြတ္ရပါလို႕၏လို႕။ ဘယ္သူလဲ။ (သမီးပါဘုရား)။ ေတာင္းတိုင္းရသလား။ (က်င့္ရမွာပါ) ခ်စ္တာလည္းအေတြးေၾကာင့္ မုန္းတာလည္းအေတြးေၾကာင့္ ။ အေတြးကခ်စ္္လာေတာ့ ထမလုပ္ဘူူးလား။ ကာမ၀ဋ္မလုပ္လား။ လုပ္ေတာ့ မခံစားဘူးလား။ ခံစားျပီးတင္းတိမ္သလား။ သူမ်ားနဲ႕လည္တဲ့၀ဋ္က ေတာင္းပန္ရင္သူေက်နပ္ရင္ သိပ္မဟုတ္ဖူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္ေနတာက မ်ားတယ္။ ျပီးရင္ကိေလသာ၀ဋ္က လည္ျပန္ေရာ။ ကိေလသာ၀ဋ္က က်ဳပ္တို႕ကိုေတာင္းမွလား။  မွတ္ရမွာ ဘာလုပ္လုပ္မွတ္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႕တံုး၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ပိုင္ျခင္လို႕ ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတြးသည့္တိုင္ေအာင္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေတြးမွာ ေရွ႕ၾကိဳေတြးတာေလ။ အေတြးသည္သူမ်ားအတြက္ ။ ကိုယ့္စိတ္ကေလး ကို္ယ္ပို္င္ရင္ ကုိယ္ေကာင္းတဲ့ ေနရာထားရင္ ေကာင္းတာမျဖစ္ဘူးလား။ ကိုယ္ဆိုးတဲ့ေနရာထားရင္ ဆိုးမွာဘဲ။  ကိုယ့္စိတ္ကေလး ကို္ယ္ပို္င္ေတာ့ ဖမ္းရတာမွမဟုတ္တာ။ စိတ္ကိုဘယ္သူမွ မနိုင္ဘူး။ နုိင္ငံေတာ္က ဥပေဒထဲမွာေတာင္ စိတ္ပုဒ္မ မပါဘူး။ ကိုယ္က ထြက္က်ဳးလြန္ နွဳတ္ကထြက္က်ဴးလြန္ရင္ အခုၾကားအခုလာဖမ္းမွာ။ စိတ္ကက်ဴးလြန္ေနေတာ့ သူသိလို႕လား။ ဖမ္းဘို႕ေနေနသာသာ သူေတာင္မသိလိုက္ဖူး။ နုိင္ငံေတာ္အစိုးရကလည္း စိတ္က်ဴးလြန္တာကို ဖမ္းရလား။ ဖမ္းမရဘူး။ သူက်ဴးလြန္တာကို သိကိုမသိလိုက္တာ။ စိတ္က သူေသာင္းက်န္းျခင္တုိင္း ေသာင္းက်န္းေနတာ။ ေပါက္လြတ္ပဲစားလြတ္ထားတဲ့စိတ္ ဖမ္းလို႕လြယ္လြယ္နဲ႕ရသလား။ ကိုယ္ေတြးျခင္သလိုေတြးခဲ့တာ။ ေမြးလာကတည္းက သူမ်ားစိတ္နဲ႕ေနခဲ့တာေလ။

နုိ႕ဆာကတည္းက အေမ့စိတ္နဲ႕ေနမွာေပါ့။အိပ္ယာထဲ ခ်ီးေသးေပရင္လည္း အေမ့စိတ္နဲ႕ ျပင္ခိုင္းမွာေပါ့ ငိုျပီးျပင္ခုိင္းတာေပါ့။ သူမ်ားစိတ္နဲ႕ေနခဲ့တာ။ အေတြးနဲ႕ျပီးတာ။ ဒါေၾကာင့္ သတိနဲ႕မွတ္။ သတိနဲ႕ ယွဥ္တဲ့ သီလ၊ သတိနဲ႕ယွဥ္တဲ့ ဒါနဟာ ပါရမီအဆင့္ဆင့္ကုိ ပညာနဲ႕တက္နုိင္တယ္။ အထက္ေရာက္မွာမဟုတ္လား။ သဒၶါသာေကာင္းတာ ပညာနည္းတယ္ ေစတီတဆူတည္တယ္။ အုတ္ပံုေပါ့။ နတ္တလူနဲ႕ေျပာရင္ မင္းဘိသိတ္ခံေပါ့။ သဒၶါသာေကာင္းတာ ပညာနည္းေတာ့ မင္းဘိသိတ္ခံက ဒို႕မွည့္ထားတဲ့နာမည္ေလ။ သူ႕အထဲရိွတဲ့ ဘုရားဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ကသာဘုရားကိုး ။ မင္းဘိသိတ္ခံဘုရားက အျပင္ကေနျပီး ဘုရားဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြထားဘို႕ေက်ာင္းေတာ္ကိုး။ ပညာမပါတဲ့အတြက္ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ ဓါတ္ေတာ္ေမႊေတာ္ကို သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားဆီအထိစိတ္က ေရာက္သလား။ မေရာက္ဖူး။ သဒၶါရိွျပီး ပညာမရိွသူကလည္း အုတ္ပံုမွာဆံုးသတဲ့ဗ်။ ပညာရိွျပီး သဒၶါမရိွသူကလည္း ပညာကစပ္စုတဲ့အမ်ဳိး အုတ္ပံုဘဲ။ အိမ္သာလုပ္ေတာ့လည္း ဒီအုပ္မဟုတ္လား။ မီးဖိုေခ်ာင္လုပ္တာလည္း အုတ္ပံုပါဘဲမဟုတ္လား။ မင္းဘိသိက္ခံက အုတ္ပံုဘဲမဟုတ္လား။ သဒၶါရိွျပီး ပညာမရိွသူကလည္း အုတ္ပံုမွာဆံုးသတဲ့ဗ်။ ပညာရိွျပီး သဒၶါမရိွသူကလည္း အုတ္ပံုမွာဆံုးသတဲ့ဗ်။ ဘုရားဆီေရာက္လို႕လား။ ဘုရားရွစ္ခိုးဘူးလား။ (ခုိးဘူးပါတယ္ဘုရား)

----------------------------------