မပါဒါန္ဂူမွ မဟာေဗာဓိဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသီတင္းသံုးစဥ္က အေတြ႕အၾကံဳေလးမ်ား

က်မသည္ နွစ္သစ္ကူးမတိုင္ခင္တရက္အလုိ (၃၀-၁၂-၂၀၁၄)ေန႕တြင္ အလုပ္အနည္းငယ္ပါးသည့္အတြက္ ခြင့္(၁)ရက္ယူကာ ေနေရာင္ျပအင္းဘုရားသို႕သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ေနေရာင္ျပအင္းဘုရားကား တစ္ေဘာင္ရိွေသာဘုရားဟုဆိုလည္း မမွားေပ။ ေနျပည္ေတာ္ဟု စည္ကားလာမည္ဟု အနွစ္(၃၅)နွစ္ကာလတြင္ မယံုၾကည္နုိင္ေလာက္ေအာင္ ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားလာခဲ့သည့္ တေဘာင္ဘုရားျဖစ္ပါသည္။ ထိုဘုရားသည္ ျမတ္စြာဘုရားသက္ရိွထင္ရွားရိွစဥ္က ယာယီသီတင္းသံုးသြားေသာ ေနရာဟု သမိုင္းကထားခဲ့ေသာေနရာျဖစ္ပါသည္။ ထုိဘုရားအေၾကာင္းကို သီးသန္႕ေရးပါဦးမယ္။ နွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕တြင္ ထူးျခားေသာ ေနျပည္ေတာ္ ဂႏၻီရ စိႏၱာမုနိဘုရားသို႕သြားေရာက္ျပီး ပူေဇာ္သမွုျပဳျခင္း၊ ဦးဗုေဒၶါေတာရေက်ာင္းတိုက္အတြင္း ရိွ (၃၇)ေတာင္ျမင့္ေသာ ေဗာဓိပကၡိယ ရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္စြာဘုရားၾကီးေရွ႕တြင္ တရားျဖင့္ပူေဇာ္ျခင္း၊ အျပီး ေနာက္ဆံုးပိတ္ မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး သီတင္းသံုးသြားေသာ လက္လုပ္ေတာင္ ေစတီ/ေက်ာင္းသို႕ ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ဆ၇ာေတာ္ ဦးေခမာမွ အျပင္ထြက္ေနခ်ိန္နွင့္ၾကံဳေလရာ က်မသည္ အဘိုးဦးျမသိန္းနွင့္ စကားေျပာေနမိပါသည္။ ထိုစဥ္က်မေဘးတြင္ ထူးထူးျခားျခားဆရာေလးတပါးကို ေတြ႕သျဖင့္ ဆရာေလးက ဘယ္ကလဲဟု ေမးမိရာ ဆရာေလးမွ သူမ၏ ဘြဲ႕သည္ ေဒၚယုစႏၵာ၊ မေနာသိႏၶိေက်ာင္း၊ မိုးကုတ္ျမိဳ႕မွ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပရာ၊ က်မလည္း ၀မ္းပန္းတသာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကိုမိုးမိတ္မွာဖူးရမွာေပါ့။ ဘယ္လိုလဲ အေတြ႕အၾကံဳေလးဘာေလးမိန့္ပါဦးဆရာေလးဟုေျပာမိပါသည္။ဆရာေလးမွ မိုးမိတ္ျမိဳ႕ မပဒါန္ဂူအထိ ေျခလ်င္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း အသြားအျပန္ခရီးမွာ (၈)နာရီခန့္ၾကာျမွင့္ေၾကာင္း၊ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကို ၾကည္ညိဳသူ ရဟန္းရွင္လူအေပါင္းတို႕သည္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆြမ္းခံအျပန္ ေနာက္မွ ေျခလ်င္လိုက္သြားၾကေၾကာင္း တျမိဳ႕လံုးလာဖူးၾကတာ က်ိတ္က်ိတ္တိုးေနသည္ဟုေျပာပါသည္။ က်မက ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဟာ ေရႊဘိုကို ၾကြသြားတာ ဘယ္သူမွမသိလိုက္ၾကဘူး မနက္တံခါးဖြင့္လိုက္မွ ဆ၇ာေတာ္ဘုရားၾကီး ေက်ာင္းေတာ္မွာမရိွေတာ့တာသိရတယ္ဆိုတာအေခြထဲမွာ ၾကည့္ရတယ္။ တကယ္ ဘယ္သူမွမသိလိုက္ဖူးလားဟုေမးျမန္းလိုက္မိပါသည္။ က်မသည္ ထိုအေခြၾကည့္ျပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းသိလို လွသည္မွာ (၅)လခန့္ရိွေနပါျပီ။ ယခုဆရာေလးကို ေမးျမန္းခြင့္ရေတာ့ အေတာ္ကို ၀မ္းသာသြားသည္။ ပရိသတ္ေတြက တညလံုးထိုင္ေစာင့္ေနၾကတာ။ လမ္းက တလမ္းတည္းရိွတာ။ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီး ေတြၾကားထဲကေနျဖတ္သြားရတယ္။ ပရိသတ္အားလံုးကဆရာေတာ္ၾကီးေက်ာင္းအနီးမွာအျပည့္ တစ္ညလံုးထိုင္ေစာင့္ေနတာ ဒီေတာ့အထြက္လမ္းမွာအကုန္ပိတ္ျပီးေစာင့္ေနၾကတာသလိုျဖစ္ေနတာဘဲ။

ဒါေပမဲ့ မနက္ဆြမ္းခံၾကြမည့္အခ်ိန္ၾကမွ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမရိွမွန္းသိၾကတာ။ အခုဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေက်ာင္းရိွတဲ့ေက်ာင္းေနရာမွာ ေစတီေလးတစ္ဆူတည္ထားတယ္ဟုလည္း ေျပာျပပါသည္။

အေခြထဲတြင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ မၾကြမွီတရက္အလိုတြင္ ဓမၼလက္ေဆာင္မ်ားကို ကားေပၚတြင္ေပးေန သည္ကိုလည္း တိၾက္ား ဦးသန္းလွမွ မွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ပါသည္။ ငယ္စဥ္ကစိပ္ခဲ့ေသာ စိပ္ပုတီးမ်ားအား ေပးျခင္း၊ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးထုိင္ေသာ ေနကထုိင္မ်ား ခ်ီးျမွင့္ျခင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ အကယ္လို႕မ်ား ဒါကို သတိထားမိလ်င္ သြားဘို႕ရာၾကိဳတင္ မသိမသာ အသိေပးေနသည္နွင့္တူပါသည္။

သို႕ရာတြင္ ေရႊဘုိသို႕ ျမစ္ေၾကာင္းျဖင့္သြားခဲ့သည္လည္းရိွပါသည္။ စက္ေလွေပၚတြင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ျပံဳးေနေသာ မ်က္နွာေတာ္သည္ ေမတၱာအျပည့္ျဖစ္ပါသည္။ ျမစ္ေၾကာင္းျဖင့္ဆန္ရာတြင္ တပည့္ဒကာမ်ားကို ဘယ္လိုေနရာမွာ ဘယ္လုိေစာင့္ဟု မွာခဲ့ေလသနည္း။ ဆရာေလးယုစႏၵာမွ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ဖုန္းလည္း မကိုင္ဘူး။ ဖုန္းလည္းမသံုးဘူးဟုဆိုပါသည္။

မည္သူမွ မသိလိုက္ေအာင္ မည္သို႕မ်ားၾကြသြားပါေလသနည္း။ အေျဖသိေနေသာ က်မအတြက္ကေတာ့ အေျဖရိွျပီးျဖစ္ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေသခ်ာသိလိုသည့္အတြက္ ဆရာေလးအားေမးျမန္းလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဆရာေလး ေဒၚယုစႏၵာမွ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးေနာက္သို႕လာေရာက္လိုက္လာေသာ ပရိတ္သတ္အား သက္သတ္လြတ္ေကြ်းသည္ဟုဆိုပါသည္။ ေကြ်းလို႕မနုိင္၊ လူေတြလည္းမနိုင္ဘူး။ လွူဘြယ္ပစၥည္းေတြ လည္းအမ်ားၾကီးဘဲ။

ဆရာေတာ္ၾကီးေရခ်ဳိးတာ အဲဒီအရပ္မွာေရရွားလို႕ လွဴတဲ့ေရသန့္ဗူးေတြအကုန္စုျပီးခ်ဳိးေရအျဖစ္လုပ္ေပးရတာ။ ေရသန့္ဗူးေတြဆို အမ်ားၾကီး ပံုေနတာဘဲ။ တေန႕ဆြမ္းခံဘို႕ဆိုတာ (၄)နာရီ အသြားအျပန္(၈)နာရီ ေလာက္ၾကာတယ္။ ဆရာေလးတို႕ ဆရာေတာ္ၾကီးသီတင္းသံုးတဲ့ မပါဒါန္ဂူကိုလုိက္သြားတယ္။ ဆရာေလးတို႕ စီးထားတဲ့ ဖိနပ္မွာ ေျခသန္းေလးေတြ ေဘးက ထြက္ေနတာ အဲဒါကိုထိခိုက္တဲ့ေက်ာက္ေလးေတြေၾကာင့္ ရဲတြတ္ျပီး အရမ္းနာတာ။ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဒါကိုဖိနပ္မပါဘဲ ၾကြတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကည္ညိဳ ဘို႕ေကာင္းသလဲ။

အဲဒီအရပ္က လမ္းေတြမွာ ေက်ာက္ေသးေသးေလးေတြက သိပ္ဆိုးတာ။ ဖိနပ္နဲ႕လြတ္ေနတဲ့ အသားေလးေတြကို ထိရင္ သိပ္နာတာ။ ဆရာေလးက မိုးကုတ္ကဆိုေတာ့ မိုးမိတ္နဲ႕(၂၆)မိုင္ေ၀းတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္သြားျခင္လို႕ သြားမယ္လုပ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးက မရိွေတာ့ဘူး ဒကာမၾကီးရဲ့ဟု ေျပာျပပါသည္။

ဆရာေလးနွင့္ ဦးေခမာ မၾကြလာမွီ စကားေျပာေနရင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ သီလဂုဏ္။ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္ သာသနာ့ အာဇာနည္ဂုဏ္တို႕ကို အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ မေနာျဖင့္ ၾကည္ညိဳကန္ေတာ့ မိပါေတာ့သည္။ သိပ္ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရ ဆရာေတာ္ ဦးေခမာျပန္ၾကြလာသျဖင့္ ဆရာေတာ့္ကို တက္ကန္ေတာ့ရင္း ခဏမ်ွစကားစျမည္ေလ်ာက္ထားကာ ေရဆင္းသို႕ ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီျဖင့္ ျပန္ခဲ့ပါေတာ့ သည္။

ဆရာေလးမွာလည္း ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသီတင္းသံုးေသာေက်ာင္း ေနျပည္ေတာ္တြင္ရိွသည္ဟု သိရသျဖင့္ လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေအာ္ တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ က်မ- ေက်ာင္းလာေသာ အခ်ိန္နွင့္မွ ေတြ႕ရေလတယ္ ဟု ဆရာေတာ္ၾကီး ၏ မပါဒါန္ဂူသို႕ ၾကည္ညိဳလြန္းလွသျဖင့္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့ၾကေသာ မိုးမိတ္၊ မိုးကုတ္နွင့္အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ပရိတ္သတ္ၾကီးမ်ား၏ သဒၶါတရားကို အထပ္ထပ္အခါခါ သာဓု ေခၚမိပါေတာ့သည္။